اثر کاربرد محلول های گوگرد دار یا آنزیمی برای استخراج و شناسایی آنتوسیانین گلبرگ های زعفران و مقایسۀ آن ها با روش استحصال الکلی

در تحقیق حاضر، پس از تهیۀ محلول های جداگانۀ گلبرگ زعفران با متابی سولفیت سدیم (از ۱۰۰ تا ppm۲۰۰۰)، آنزیم (از ۱ تا ۱۰ درصد) و اتانول، مقدار و کیفیت آنتوسیانین در ۲۰، ۴۰، ۶۰، 120، و ۱۸۰ دقیقه سنجش گردید. هنگامی که مقادیر متابی سولفیت سدیم و آنزیم به ترتیب به ppm۷۰۰ و ۱ درصد رسید، میزان آنتوسیانین استخراجی پس ازh 1 به بیشینۀ خود و به ترتیب به mg/100g۷۱۰ و ۶۷۰ رسید. در حالی که تجزیه پذیری آنتوسیانین در محلول های متابی سولفیت، آنزیمی، و الکلی پس ازh۳ به ترتیب به ۵/۰، 5، و ۲۰ درصد رسید، میزان سیانیدین در آنتوسیانین روش های متابی سولفیت و یا آنزیمی بیشتر از روش اتانول بود و تغییرات آنتوسیانین های منومری و پلی مری به ترتیب به ۱، 8، و ۱۵ درصد رسید. به همین دلیل آنتوسیانین حاصل از روش های متابی سولفیت و یا آنزیمی پایداری و خلوص رنگ (کروما) بیشتری در مقایسه با همین رنگدانه در روش الکلی داشت.